هیچ و پوچ

سلام کرکسان باشد دورویی
وای بر شیر و گدایی با چه رویی
مثال یک کبوتر در فصل پرواز
با وفور صیادان جان او بسته به مویی
از آن راسو که حق خف ندارد
چرا گویند که تو داری یه بویی
یا بدان گربه سانان بی محبت
چون که با نیش به گردن میبرد طفلان به سویی
شایدم زنبور کز نیشش هراسی
سر سفره مباشد شهد وی افسوس گویی
وحشت از زهر و چندش از ظاهر ماری
دوایست و پوستین لباس و کبر خویی
ز آن عقرب فراری چون خیره رویست
جرات که در  تنگی نیش بر خود بشویی
کوسه ظالم که هم نوعش بدرید
ماهی یا قناعت  یا چو خرچنگان به کویی
آه از آن موری که نادم از ظریفش
خوش به حالش زندگی دارد به تویی
حال می خندی به من و گویی چه جویی
حیوان ها گزار اقشار انسان تا جوابت را بجویی